lijfsbehoud
De jaren 90 van de vorige eeuw waren roerige jaren voor mij. Door allerlei gebeurtenissen werd ik steeds geconfronteerd met de achteruitgang van mijn spieren waardoor ik handelingen niet meer uit kon voeren. Mijn moeder overleed in 1991, ik onderging een zware rugoperatie in 1992, mijn vader overleed in 1993. Tenslotte moest ik onder ogen zien dat mijn baan, waar ik zo van hield, te zwaar voor mij werd en ik moest daarvan na 15 jaar afscheid nemen. Daarna werd ik in 1998 aangereden door een auto terwijl ik de zebra overstak waardoor ik gebruiken had in al mijn ledematen, die nooit meer zijn genezen vanwege botontkalking. Al mijn vrijwilligerswerk werd mij te zwaar en Ik besloot mijn bestuurslidmaatschap van de Stichting Gehandicapten Wassenaar in 1999 te beëindigen. Ik was 20 jaar bestuurslid geweest.
Dat alles bracht met zich mee dat ik vooral veel gedichten schreef over de aftakeling van mijn lichaam, ik schreef toen uitsluitend sonnetten zoals deze.




We zijn nu 25 jaar verder in de tijd. Het thema van de Poëzieweek 2025 was lijfelijkheid. Elke dag plaatste ik in die week een gedicht op mijn Facebook pagina. Een aantal sonnetten uit de jaren 90, maar ook andere gedichten zoals onderstaande.

